കപോതപുഷ്പം

- കുമാരനാശാന്‍

ഇതരസൗരഭവീചിയെ മേന്‍മയാല്‍

വിധുരമാക്കിയിളം കുളിര്‍വായുവില്‍

എതിരകന്നിവിടെ പ്രസരിപ്പൊരീ-

മധുരഗന്ധമഹോ! മതിമോഹനം

ഭ്രമരനീലദലാവലികള്‍ക്കുമേല്‍

വിമലമായ് മലര്‍മഞ്ജരിയൊന്നിതാ

കമഠമുള്ളിലെഴുന്ന കുളത്തില്‍ നീര്‍-

ക്കുമിളതന്‍ നിരപോല്‍ വിലസുന്നുതേ!

ധവളമാം സ്ഫടികച്ചിമിഴീവിധം

നവസുഗന്ധമൊടൊന്നു തുറന്നതോ?

അവികലം മണിയാര്‍ന്നതി നിര്‍മ്മല-

ച്ഛവിയൊടും പുതുചിപ്പി വിടര്‍ന്നതോ?

അതിവിചിത്ര മനോഹര ശില്‍പ്പമി-

പ്പുതിയ പൂംകരകൌശലശാലയില്‍

ഇതിനൊടൊത്തൊരു ദന്തമയങ്ങളാം

കൃതികളില്ല വിധേ, വിഭുതന്നെ നീ!

അഹഹ! നിര്‍മ്മല ലോല മനോജ്ഞമീ-

വിഹഗമെങ്ങനെ വന്നിതിനുള്ളിലായ്

ഗഹനമേ വിധിചേഷ്ട പിറാവിതില്‍

സഹജമോ, നിഴലോ, മിഴിമായയോ!

ഒരു വികാരവുമെന്നിയഹോ! ഖഗം

മരുവിടുന്നിതു മൌനസമാധിയില്‍

പറവയില്‍ ചിലതുണ്ടവതാരമായ്,

പറയുമങ്ങനെയാഗമവേദികള്‍

ഭുവനതത്ത്വവുമന്തവുമൊന്നുമേ

വിവരമില്ല, പഠിച്ചു വലഞ്ഞിതേ!

ഇവനതെന്‍ പരിശുദ്ധ കപോതികേ,

ഭവതിയോരുകിലമ്പിനോടോതണേ!                

(DOVE ORCHID എന്ന പുഷ്പത്തെപ്പറ്റി എഴുതി 10-03-1092(കൊല്ലവര്‍ഷം)ല്‍, ആത്മപോഷിണിയില്‍ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയതാണ്‌ ഈ കവിത)