Monday, March 29, 2010

ആനന്ദധാര

- ബാലചന്ദ്രന്‍ ചുള്ളിക്കാട്

ചൂടാതെ പോയ്‌ നീ നിനക്കായ് ഞാന്‍ ചോര-
ചാറിചുവപ്പിച്ചോരെന്‍ പനീര്‍പ്പൂവുകള്‍...
കാണാതെ പോയ്‌ നീ നിനക്കായി ഞാനെന്‍റെ
പ്രാണന്‍റെ പിന്നില്‍ക്കുറിച്ചിട്ട വാക്കുകള്‍...
ഒന്നുതൊടാതെ പോയീ വിരല്‍ത്തുമ്പിനാല്‍
ഇന്നും നിനക്കായ്ത്തുടിക്കുമെന്‍ തന്ത്രികള്‍.

അന്ധമാം സംവത്സരങ്ങള്‍ക്കുമക്കരെ
അന്തമെഴാത്തതാമോര്‍മ്മകള്‍ക്കക്കരെ
കുങ്കുമം തൊട്ടു വരുന്ന ശരല്‍ക്കാല-
സന്ധ്യയാണിന്നുമെനിക്കു നീയോമനേ.

ദുഃഖമാണെങ്കിലും നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള
ദുഃഖമെന്താനന്ദമാണെനിക്കോമനേ...
എന്നെന്നുമെന്‍ പാനപാത്രം നിറയ്ക്കട്ടെ,
നിന്നസാന്നിദ്ധ്യം പകരുന്ന വേദന.

3 comments:

Krishnamurthi Balaji said...

"നിന്നസാന്നിദ്ധ്യം പകരുന്ന വേദന" -
സത്യമായ വികാരങ്ങളെ പകര്ത്തുന്ന അല്ഹുതമായ വറികള് ! നല്ലൊരു കവിത ! തന്നതിനു നന്നി ! - കേ.ബാലാജി

ബാലചന്ദ്രൻ ചുള്ളിക്കാട് said...

രണ്ടാമത്തെ വരിയിൽ ‘പനീർപ്പൂവുകൾ’ എന്നാണു വേണ്ടത്. പുസ്തകത്തിൽ അച്ചടിത്തെറ്റായി ഒരു ‘നീ’ കൂടിപ്പോയതാണ്.

തൂലിക said...

വളരെ നന്ദി സര്‍...ബ്ലോഗ്‌ നോക്കിയതിനും തെറ്റ് തിരുത്തിയതിനും...ഇനിയും ഈ വഴി വരണം...അഭിപ്രായങ്ങള്‍ അറിയിക്കണം...