പൂക്കാലം

- കുമാരനാശാന്‍ 

പൂക്കുന്നിതാ മുല്ല,പൂക്കുന്നിലഞ്ഞി

പൂക്കുന്നു തേന്മാവു,പൂക്കുന്നശോകം

വായ്ക്കുന്നു വേലിക്കു വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍,പൂവാല്‍

ചോക്കുന്നു കാടന്തിമേഘങ്ങള്‍പോലെ!

എല്ലാടവും പുഷ്പഗന്ധം പരത്തി

മെല്ലെന്നു തെക്കുന്നു വീശുന്നു വായു,

ഉല്ലസമീ നീണ്ട കൂകൂരവത്താ-

ലെല്ലാര്‍ക്കുമേകുന്നിതേ കോകിലങ്ങള്‍.

കാണുന്നിതാ രാവിലേ പൂവുതേടി

ക്ഷീണത്വമോരാത്ത തേനീച്ച കാട്ടില്‍

പോണേറെയുത്സാഹമുള്‍ക്കൊണ്ടിവയ്ക്കെ-

ന്തോണം വെളുക്കുന്നുഷസ്സോയിതെല്ലാം?

പാടങ്ങള്‍ പൊന്നിന്‍ നിറം പൂണ്ടു,നീളെ-

പ്പാടിപ്പറന്നെത്തിയീത്തത്തയെല്ലാം

കേടറ്റ നെല്ലിന്‍ കതിര്‍ക്കാമ്പുകൊത്തി-

ക്കൂടാര്‍ന്ന ദിക്കോര്‍ത്തു പോകുന്നു വാനില്‍.

ചന്തം ധരയ്ക്കേറെയായ് ശീതവും പോ-

യന്തിക്കു പൂങ്കാവിലാളേറെയായി

സന്തോഷമേറുന്നു,ദേവാലയത്തില്‍

പൊന്തുന്നു വാദ്യങ്ങള്‍ വന്നൂ വസന്തം!

നാകത്തില്‍ നിന്നോമനേ നിന്നെ വിട്ടീ-

ലോകത്തിനാനന്ദമേകുന്നിതീശന്‍

ഈ കൊല്ലമീ നിന്‍റെ പാദം തൊഴാം ഞാന്‍

പോകൊല്ല പോകൊല്ല പൂക്കാലമേ നീ!

ചിന്തിച്ചിളങ്കാറ്റു തന്‍ നിസ്വനത്താ-

ലെന്തോന്നുരയ്ക്കുന്നു നീ?ഞാനറിഞ്ഞു,

"എന്താതനാം ദേവനോതുന്നതേ ഞാ-

നെന്താകിലും ചെയ്യു" വെന്നല്ലയല്ലീ?