അമ്മേ... നിളേ...
നിനക്കെന്തുപറ്റി?
മനസ്സിന്റെ-
ജാലകക്കാഴ്ചകള് മങ്ങി...
കണ്ണുനീര് വറ്റി...
പൊള്ളുന്ന നെറ്റിമേല്
കാലം തൊടീച്ചതാം
ചന്ദനപ്പൊട്ടിന്റെ-
യീര്പ്പവും മാഞ്ഞു...
ഓര്ക്കുന്നു ഞാന് നിന്റെ
നവയൌവനം, പൂത്ത
പാരിജാതം പോലെ
ഋതുശോഭയാര്ന്നതും...
പാലില്ക്കുടഞ്ഞിട്ട
തങ്കഭസ്മം പോലെ
പാരം വിശുദ്ധയായ്
നീ പുഞ്ചിരിച്ചതും...
കളിവിളക്കിന്റെ
പൊന്നാളത്തിനരികത്തു
ശലഭജന്മംപോലെ-
യാടിത്തിമിര്ത്തതും...
രാത്രികാലങ്ങളില്-
ച്ചാറും നിലാവിന്റെ
നീരവശ്രുതിയേറ്റു
പാടിത്തുടിച്ചതും...
ഓര്മ്മയുണ്ടോ നിന-
ക്കന്നത്തെ മിഥുനവും
തുടിമുഴക്കും തുലാ-
വര്ഷപ്പകര്ച്ചയും...
കൈയിലൊരു മിന്നലിടി-
വാളുമായലറി നീ
കുരുതിക്കു മഞ്ഞളും
നൂറും കലക്കി നീ...
തടമറ്റ വിടപങ്ങള്
കടപുഴകി വീഴവേ
സംഹാരരുദ്രയാ-
യെങ്ങോ കുതിച്ചു നീ...
വേനല്ക്കാറ്റു-
പാളുന്നു പന്തം പോല്...
ഉടയാടയ്ക്കു
തീ പിടിച്ചപോ-
ലെരിയുന്നൂ പകല്...
അന്തിമങ്ങുന്നു ദൂരെ
ചെങ്കനലാവുന്നു സൂര്യന്...
എന്തിനെന്നമ്മേ നീ നിന്
അന്ധമാം മിഴി നീട്ടി-
ക്കൂട്ടിവായിക്കുന്നൂ, ഗാഢ
ശോകരാമായണം?
വരാതിരിക്കില്ല
നിന്മകന് രഘുരാമന്...
പതിനാലു സംവത്സരം വെന്ത
വനവാസം തീരാറായി!
(മാതൃഭൂമി ബുക്ക്സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'ഗിരീഷ് പുത്തഞ്ചേരിയുടെ കവിതകള്' എന്ന കൃതിയില് നിന്നുമാണ് ഈ കവിത എടുത്തിരിക്കുന്നത്.)
ശ്രീ.ഷാജികൈലാസ് സംവിധാനം ചെയ്ത് 2000ല് പുറത്തിറങ്ങിയ നരസിംഹം എന്ന സിനിമയുടെ തുടക്കത്തില് ടൈറ്റില്സ് കാണിക്കുമ്പോള് ഈ കവിത കേള്ക്കാം, ശ്രീ.എം.ജി.രാധാകൃഷ്ണന്റെ സംഗീതത്തില്, ശ്രീ,കെ.ജെ,യേശുദാസിന്റെ ശബ്ദത്തില്. എന്നാല് അതില് ചിലയിടങ്ങളില് ചില വാക്കുകള് മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്.
കേള്ക്കാം ആ ഗാനം ഇവിടെ
ശ്രീ. എം.ജി.ശ്രീകുമാറിന്റെ ശബ്ദത്തിലും അതേ ഗാനം കേള്ക്കാം, ഇവിടെ.