1
ആദിരാവിന്‍റെയനാദിപ്രകൃതിയി-
ലാരംഭമിട്ടോരസംസ്കൃതചിന്തയില്‍
നീറിയുറഞ്ഞുമുടഞ്ഞുമുരുകിയും
ഭൂതപ്രപഞ്ചമൊരുക്കുംസനാതന-
കാലമതിന്‍റെ ചിതമ്പലെരിഞ്ഞൊരു
നാളമുയര്‍ന്നു തെളിഞ്ഞതാണഗ്നി നീ.
2
സൂരചക്രത്തിലൊതുങ്ങി വിളങ്ങിയ
വീരരസത്തെപ്പകര്‍ന്നു കൊടുക്കയാല്‍
തന്‍ കരള്‍ കൊത്തിവിഴുങ്ങുവാനെത്തുന്ന
വന്‍കഴുകന്‍റെ ചിറകടിയേല്‍ക്കിലും
ഞെട്ടാതദമ്യമായ്, തന്‍ സിരാചക്രത്തി-
ലത്ഭുതവീര്യമായ് നിന്നതാണഗ്നി നീ.
3
അഗ്നിസ്ഫുലിംഗമേ, നിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു
നില്‍ക്കുമിക്കാട്ടിലെ വന്മരക്കൊമ്പുകള്‍
തങ്ങളിലുള്ള ജലാംശമൊരു ചൂടു-
കണ്ണുനീരാവിയായ് വിണ്ണിനു നല്‍കിലും
പിന്നെയും പിന്നെയും പച്ചപ്പൊടിപ്പുകള്‍
തുന്നിവയ്ക്കുന്നതും നിന്‍ കരുണാമൃതം.
4
പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളറുത്തു ഹോമിച്ചതാം
വന്‍ ചിതാജ്വാലതന്‍ ഗ്രീഷ്മാന്തരത്തിലും
നന്മയും തിന്മയും സ്നേഹമോഹങ്ങളു-
മൊന്നായുറയുന്ന മഞ്ഞുകാലത്തിലും
വന്‍തപം ചെയ്തമരത്വം ലഭിക്കുന്ന
സഞ്ചിതപുണ്യപരിപാകമഗ്നി നീ.
5
എന്നയലത്തെപ്പടിപ്പുരകാത്തിടു-
മെണ്ണവിളക്കിന്‍ തിരിയുടെ നാമ്പിലായ്
മഞ്ഞിന്‍ കുളിര്‍മ്മയുമോര്‍മ്മതന്‍ തുമ്പിലെ
മന്ദസ്മിതവുമായ് നില്‍ക്കും വെളിച്ചമേ,
ആ വെളിച്ചത്തിന്‍റെ നേരിയ സൌഹൃദ-
മാധുരിയൂറിവരുന്നതുമഗ്നി നീ.
6
കണ്ണുനീര്‍ ദീര്‍ഘനിശ്വാസമായ് മാറ്റിയും
കാളമേഘത്തെ കടലാക്കി മാറ്റിയും
കല്ലും മലകളും കല്ലോലമാക്കിയും
കാലപ്രവാഹ കളഗീതി പാടിയും
ഉദ്രസമാസുര വിദ്യുല്ലതികപോല്‍
കത്തി നില്‍ക്കുന്ന മഹാശക്തിയാണു നീ.
7
പണ്ടുകാലത്തു മറന്നിട്ടു പോന്നൊരു
സംഹാരരാക്ഷസശക്തി ശാപങ്ങളെ
ഒന്നിച്ചുകൂട്ടി ജ്വലിപ്പിച്ചു മാനവ-
ജന്മത്തിനുഗ്രവിപത്തായ് വരുന്ന നീ
കണ്ണിമയ്ക്കുന്നതിന്‍ മുന്നിലീവിശ്വങ്ങള്‍
വെണ്ണീറിടുമണുസ്ഫോടനമായിടാം.
8
ഖാണ്ഡവമെത്ര ദഹിച്ചു നീ, കൌരവ
പാണ്ഡവരാജ്യങ്ങളെത്ര ദാഹിച്ചു നീ!
സൂര്യാന്വയങ്ങളും ചന്ദ്രാന്വയങ്ങളു-
മാര്യ പുരാതനത്വത്തില്‍ ഹോമിച്ചു നീ
മായാവിവശതമായവേ, പിന്നെയു-
മോരോവിധം പുനസൃഷ്ടി മോഹിക്കയാം.
9
ആണ്‍മയില്‍പ്പീലിയില്‍ മാരിവില്‍ ചാര്‍ത്തി നീ
ആണ്‍കുയില്‍ക്കണ്ഠം പ്രണയാര്‍ദ്രമാക്കി നീ
അന്തിവിണ്‍മുറ്റത്തൊരായിരം കൈത്തിരി-
ത്തുമ്പും നനച്ചു കൊളുത്തി നിരത്തി നീ
ഇന്നെനിക്കോജസ്സു തന്നു നീ,യെന്‍റെയീ-
പ്പെണ്ണിനൊരോമനച്ചന്തം വരുത്തി നീ.
10
പുറ്റിനകത്തെ രസതന്ത്രവിദ്യയാല്‍
ദുഷ്ടനാം കാട്ടാളനെക്കവിയാക്കിയും
ദൃഷ്ടപൂര്‍വ്വങ്ങളല്ലാത്തോരനുഭവ-
സിദ്ധികള്‍ മുക്കുവക്ടാത്തനു നല്‍കിയും
സൃഷ്ടിയും സംഹാരവുമൊരുമിപ്പിച്ചു
വൃഷ്ടിയും വേനലും കൂട്ടിക്കൊരുത്തു നീ.
11
ആദിരേതസ്സാ, യനാദ്യന്ത്യവീചിയായ്
പ്രാചിപ്രതീചിപ്രണയപ്രതീകമായ്
ഈറ്റതൊട്ടു ചുടലക്കളം വരെ-
ക്കൂട്ടു മറക്കാതെയെന്നിഷ്ടതോഴനായ്‌
എന്നെയും നിന്നെയുമൊപ്പം ഭരിക്കുന്ന
ദിവ്യപ്രപഞ്ചവിധാനമാണഗ്നി നീ.
[Ⓒ നാഷണല്‍ ബുക്ക് ട്രസ്റ്റ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച, ജി ശങ്കരക്കുറുപ്പ് തിരഞ്ഞെടുത്ത കവിതകളടങ്ങിയ 'മലയാളകാവ്യസംഗ്രഹം' എന്ന കൃതിയില്‍ നിന്നുമാണ് ഈ കവിത ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നത്.]
