സ്വര്ഗ്ഗവാതില്പ്പക്ഷി ചോദിച്ചു: "ഭൂമിയില്
സത്യത്തിനെത്ര വയസ്സായി?"
അബ്ധിത്തിരകള്തന് വാചാലതയ്ക്കതി-
ന്നുത്തരമില്ലായിരുന്നൂ
ഉത്തുംഗവിന്ധ്യഹിമാചലങ്ങള്ക്കതി-
ന്നുത്തരമില്ലായിരുന്നു.
അന്ധകാരത്തിനെക്കാവിയുടുപ്പിച്ചു
സന്ധ്യ പടിഞ്ഞാറു വന്നൂ
സത്യത്തെ മിഥ്യതന് ചുട്ടി കുത്തിക്കുന്ന
ശില്പിയെപ്പോല് നിഴല് നിന്നൂ
പോയ വസന്തങ്ങള് താലത്തില് നീട്ടിയ
പൂജാമലരുകള് തേടി
ശാപങ്ങളാല് ശിലാരൂപങ്ങളായ്ത്തീര്ന്ന
ദൈവങ്ങള് നിശ്ചലം നിന്നൂ!
സ്വര്ഗ്ഗവാതില്പ്പക്ഷി ചോദിച്ചു : "ഭൂമിയില്
സത്യത്തിനെത്ര വയസ്സായി?"
വേദങ്ങളിലെ മഹര്ഷിമാര് മന്ത്രിച്ചു:
".....വേറൊരിടത്താണു സത്യം....."
ഭൂമിയിലഗ്നിയായ്, കാറ്റായ്, തമോമയ-
രൂപിയാകും മൃത്യുവായി,
സര്ഗ്ഗസ്ഥിതിലയകാരണഭൂതമാം
സത്യമെങ്ങുന്നോ വന്നൂ
വന്നവഴിക്കതു പോകുന്നു; കാണാത്ത
സ്വര്ണ്ണച്ചിറകുകള് വീശി!
തത്ത്വമസിയുടെ നാട്ടില്, - ലൌകിക-
സത്യമന്വേഷിച്ചു പോയി
പണ്ടു മഹാവിഷ്ണുവെന്ന രാജാവിന്റെ
പാല്ക്കടല്ദ്വീപിലിറങ്ങി,
വിശ്വസംസ്കാരമഹാശില്പികള് നിന്നു
വിസ്മയം പൂണ്ടൊരു കാലം,
കൌസ്തുഭരത്നവും നാഭീമൃണാളവും
കണ്ടു കണ്ണഞ്ചിയ കാലം
ഭാരതം കേട്ടു പ്രണവം കണക്കൊരു
നാമസങ്കീര്ത്തനാലപം:
"പാലാഴിയിലെ പ്രപഞ്ചസത്യത്തിനെ
പള്ളിയുണര്ത്തുക നമ്മള്..."
സ്വര്ഗ്ഗവാതില്പ്പക്ഷി ചോദിച്ചു : "ഭൂമിയില്
സത്യത്തിനെത്ര വയസ്സായി?"
ആര്യമതത്തെ ഹരിശ്രീ പഠിപ്പിച്ച
യാജ്ഞവല്ക്യന് നിന്നു പാടീ:
"സ്വര്ണ്ണപാത്രം കൊണ്ടു മൂടിയിരിക്കുന്നു
മണ്ണിലെ ശാശ്വതസത്യം."
(1962ല് രചിക്കപ്പെട്ട ഈ കവിത, വയലാര് കൃതികള് എന്ന പുസ്തകത്തില്നിന്നുമെടുത്താണ് ഇവിടെ ചേര്ത്തിരിക്കുന്നത്.)
1968ല് KPAC അവതരിപ്പിച്ച തുലാഭാരം എന്ന നാടകത്തില് ഈ കവിത ഒരു ഗാനമായി ഉള്ക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുണ്ട്. വി ദക്ഷിണാമൂര്ത്തിയുടെ ഈണത്തില് M G രവി, B ലളിത എന്നിവരാലപിച്ച ആ ഗാനം ഇവിടെ ആസ്വദിക്കാം.
No comments:
Post a Comment