- സുഗതകുമാരി
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്
കുറ്റിരുട്ടില്, കൊടു-
ങ്കാട്ടി,ലെന്റെതാകു-
മൊറ്റമരത്തിന്
ചുവട്ടില്, പുറകിലൂ-
ടെത്തുന്ന പാമ്പിനെ,-
ക്കാട്ടാളനെ,ബ്ഭയം
ചെറ്റുമില്ലാതെ,-
യുറക്കെക്കരയാതെ-
യൊറ്റയ്ക്കിരിക്കാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്,
ശക്തമാം നിന്വലം-
കയ്യില് പിടിക്കാതെ,
ദുര്ഘടമീ വഴി-
ത്താരയിലൂടവേ,
ലക്ഷ്യമില്ലാതെ,
കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായ്,
ഒറ്റയ്ക്കു പോകാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്.
ഒറ്റയ്ക്കു പാടാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്
ഒപ്പം ചിരിച്ചുകൊ-
ണ്ടേറ്റു പാടാന് കൂട്ടി-
നാരുമില്ലാതെ-
യാര്ക്കും വേണ്ടിയല്ലാതെ-
യേതോ ബധിരത
തന് മുന്നിലേകമാം
ശബ്ദമായ് നിന്നു,
വിറയ്ക്കാത്ത കണ്ഠമാര്-
ന്നൊറ്റയ്ക്കു പാടാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്.
ഒറ്റയ്ക്കുറങ്ങാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്,
സ്വപ്നങ്ങളില്ലാതെ,
കണ്ണുനീരില്ലാതെ-
യര്ദ്ധരാത്രിക്കു
നടുങ്ങിയുണര്ന്നു നിന്
ഹസ്തമുപധാന-
മാക്കാതെ, തോഴനാ-
മൊറ്റയുറക്ക
ഗുളികതന് ചുംബന
മുദ്രയെന് ചുട്ട
നെറുകയിലേറ്റു കൊ-
ണ്ടൊറ്റയ്ക്കുറങ്ങാന്
പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞു ഞാന്.
ഒറ്റയ്ക്കു വീണു
മരിക്കാന് പഠിച്ചു ഞാന്
ചുറ്റിലും രോദന-
മില്ലാതെ, നിന് മടി-
ത്തട്ടിലല്ലാതെ,
നിന് പൊന്നുകയ്യാലെയൊ-
രിറ്റുജലം നുകരാതെ,
നിന് കണ്ണിലെന്
ദൃഷ്ടി ചേര്ക്കാതെ,
ഹാ, യാത്ര ചോദിക്കാതെ,
ഒറ്റയ്ക്കു വീണു
മരിക്കാന് പഠിച്ചു ഞാന്.
(നാഷണല് ബുക്ക് ട്രസ്റ്റ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'ദിശകള്: മലയാളകവിത 1947-2007' എന്ന കവിതാ സമാഹാരത്തില് നിന്നുമെടുത്താണ് ഈ കവിത ഇവിടെ ചേര്ത്തിരിക്കുന്നത്.)
No comments:
Post a Comment